از ابتدای سال 95 ما روی چند موضوع تمرکز داشتیم که مهمترین آنها عبارت بودند از افزایش ظرفیت واحد الفین و رفع موانع افزایش ظرفیت، تعریف و پیگیری پروژه PDH/PP و انجام گام های مربوط به اجرای این پروژه 850 میلیون یورویی، حل مشکلات قراردادی واحد ABS/RUBBER و رفع موانع افزایش ظرفیت واحدهای HDو PE و BD در کنار این مسائل موضوع اختلاف شدید در خصوص مدیریت خط اتان هم پیش آمده بود که ما مصرانه بر مالکیت پتروشیمی جم بر خط اتان تاکید می کردیم، همچنین تعریف پروژه تعویض لوله های GRP با لوله های فی از فروردین سال 1395 آغاز شد که در این خصوص نیز توضیح لازم ارائه می گردد
واحد الفین قلب شرکت است و هر درصد افزایش ظرفیت واحد الفین خصوصا در دریافت اتان میلیون ها دلار سود به دنبال دارد لذا عزم خود را جزم نمودیم بهر طریق ممکن واحد الفین ابتدا به ظرفیت 100 درصد برسد و سپس برای ظرفیت 115 درصدی برنامه ریزی نمائیم لذا شروع به مذاکره با شرکت های صاحب دانش فنی و تجربه در خصوص رفع موانع تولید و افزایش ظرفیت واحدهای الفینی نمودیم با شرکت لینده و تکنیپ باب مذاکره را باز نمودیم با برخی شرکتهای توانمند چینی نیز شروع به مذاکره کردیم در کنار این مذاکره ها و مکاتبه و پیگیری ها خودمان هم مسئولین واحد ها و امور خدمات فنی را مکلف نمودیم موانع افزایش ظرفیت واحد الفین و واحدهای پلیمری و بوتادین را استخراج و راهکارهای رفع تک تک موانع را پیشنهاد نمایند. در این مسیر اقدامات خوبی انجام شد و برخی موانع در واحد الفین و PE و HD رفع شدند خصوصا در واحد PE مشکل تولید گردیدهای LL در ظرفیت اسمی را داشتیم که با برخی اصلاحات با هزینه بسیار اندک مشکلات را رفع نمودیم. اصلاحات مهمی در ترکیب و میزان تزریق ادتیوها توسط واحد R&D انجام گردید که نتایج خوبی به دنبال داشت و هم اینکه منجر به کاهش هزینه ها در حد مناسبی گردید. در واحد HD مشکل مهم ما این بود که نمی توانستیم گرید PE100 را با ظرفیت اسمی تولید کنیم تولید به 33 تن که می رسید کلوخه و چیپس در خروجی دکانتور ها و درایر ایجاد می شد لذا مجبود می شدیم دمپاد کنیم و روش های دیگر را بکار بگیریم اما نتیجه نمی داد و نهایتا مجبور می شدیم درایر ها را باز و تمزکاری کنیم که حدود 3 روز طول می کشید و مجبور می شدیم تولید را متوقف کنیم با تلاش و ممارست این مشکل را پیگیری کردیم با همکاری خوب واحد بهره برداری، فرآیند و R&D و تعمیرات اصلاحاتی روی دور دکانتور و تیغه های دکانتور انجام شد یک اصلاحاتی هم داخل درایر انجام دادیم و با سفر به چین و مذاکرات فشرده و بسیار علمی و منظم با شرکت چینی آنها را متقاعد کردیم که کاتالیست را اصلاح کنند و کاتالیست اصلاح شده را با قیمت مناسب خریداری کنیم کاتالیست جدید از نظر کیفیت محصول و میزان تولید حتی از کاتالیست بازل مناسب تر بود و قیمت آن نیز مناسب تر خریداری گردید و این برای همیشه ماندگار شد.
اما در خصوص پروژه PDH/PP که سال 1395 این پروژه را تعریف نمودیم و پس از بررسی ها و تهیه گزارش های لازم و بازدید از واحد PDH تحت لایسنس شرکت UOP تصمیم قاطع گرفتیم که این پروژه بسیار مهم را اجرایی نمائیم مطالعات جامع و تهیه FS به شرکت معتبر و بین المللی NEXANT محول گردید و جلسات فنی و کارشناسی در واحد مهندسی و طرح ها به خوبی پیگیری می شد. اما چرا این پروژه را انتخاب و بر اجرای آن تاکید می کردیم:
1- تامین 150 هزار تن کمبود خوراک پروپیلن برای واحد پلی پروپیلن جم
2- تولید محصولات بسیار ارزشمند پائین دست پروپیلن
3- بازار بزرگ و رو به رشد مصرف پروپیلن و پلی پروپیلن در جهان
4- منابع بسیار عظیم پروپان در ایران که همه آن بصورت خام صادر می شود در حالی که در واحد PDH پروپان به پروپیلن و پلی پروپیلن و سایر محصولات شاخه پروپیلن تبدیل می شود.
در واحد PDH حدود 90 درصد پروپان به پروپیلن تبدیل می شود در حال حاضر کشور چین سالانه میلیون ها تن ماده خام پروپان را با کشتی های خاص و هزینه بالا هزاران کیلومتر از ایران تا چین حمل می کند و چندین واحد PDH بزرگ احداث نموده اما در ایران حتی یک واحد PDH نیز هنوز به بهره برداری نرسیده است. با استفاده از تکنولوژی PDH ما پروپان 350 دلاری را به پروپیلن 800 دلاری و پلی پروپیلن 1100 دلاری تبدیل می کنیم که محصول جامدی است و برای خرید آن صف می کشند و مشتریان بسیار زیادی در سراسر جهان دارد و نیاز جهانی به آن نیز بطور میانگین سالانه 3 درصد رشد خواهد داشت. بنده در پتروشیمی جم روی پروژه تلفیق الفین و PDH فکر می کردم که در بخش ادامه مطلب توضیح خواهم داد*
همچنین آخرین وضعیت پروژه را در ادامه خاطرات بیان خواهم نمود.
در خصوص پروژه ABS/RUBBER این پروژه حدود شش سال قبل از ورود بنده به جم تعریف شده لایسنس آن از شرکت ورسالیز خریداری و تا سال 1393 توسط شرکت جم صنعتکاران اجرا می شد. هدف از این پروژه تولید 60 هزار تن رابر و 200 هزار تن ABS است.خوراک آن عبارتند از بوتادین جم، استایران پارس و اکریلونیتریل ACN وارداتی در این مقطع شرکت نارگان در واقع EPC کار پروژه بود و لایسنس نیز بنام نارگان بود نه بنام جم. در زمان مدیرعاملی مهندس بهشتیان مناقصه ای برگزار و شرکت جندی شاپور برنده مناقصه EPC شد زمانی که بنده وارد جم شدم حدود 8 ماه از برنده شدن جندی شاپور گذشته و این شرکت در سایت مستقر و در حال انجام برخی فعالیت ها بود منتها لایسنس پروژه بنام نارگان بود و جزئیات مهندسی نیزمی بایست توسط لایسنسور به پیمانکار منتقل می شد و طرف قرارداد لایسنسور هم شرکت نارگان بود. اوایل ورود بنده به جم جناب مهندس کیهانی مدیرعامل نارگان دفتر تشریف آوردند و اعلام نمودند شرکت نارگان EPCکار این پروژه است و ما خلع ید نشدیم و این جندی شاپور چکاره است و به شدت به برگزاری مناقصه اعتراض داشتند. چون طرف قرارداد لایسنسور شرکت نارگان بود لذا ما دو راه داشتیم یا مناقصه را ابطال می کردیم و مجدد به روال قبل ادامه می دادیم که امکان پذیر نبود و منجر به شکایت جندی شاپور و توقف پروژه و حاشیه های متعددی می شد یا اینکه با یک تفاهمنامه سه جانبه بین ورسالیز، نارگان و پتروشیمی جم لایسنس به جم منتقل می شد که ما راه دوم را انتخاب کردیم و با مذاکرات متعدد با نارگان که یک سری ادعاها داشت و کوتاه نمی آمد و مذاکره های متعدد با ورسالیز توانستیم تا پایان سال 1395 تفاهمنامه سه جانبه را امضا کنیم و بعد از امضای این تفاهمنامه تازه شرکت ورسالیز حاضر شد اطلاعات فنی و مهندسی تجهیزات اصلی را جهت سفارش ساخت در اختیار ما قرار دهد با این وجود از سال 95 تا سال 97 با وجود بازگشت تحریم ها در بهار سال 97 و با وجود برخی کاستی ها و ضعف ها در شرکت پادجم(پروژه بنام این شرکت زیر مجموعه جم است) پروژه در مدت حدود 30 ماه 60 درصد پیشرفت داشت.
موضوع خط اتان: در خصوص اختلاف نظر پتروشیمی جم با برخی شرکت ها در خصوص مدیریت خط اتان حاشیه های زیادی ایجاد شد چند بار به دادگاه مراجعه کردیم و حکم اثبات مالکیت و مدیریت پتروشیمی جم بر خط اتان را دریافت کردیم. ریشه آن اختلافات در کمبود شدید اتان در منطقه بود که الحمدلله از سال 98 دیگر مشکل کمبود اتان وجود ندارد. اگر ما مدیریت بر خط اتان را از دست می دادیم حتی سهمیه اتان خودمان را هم نمی توانستیم دریافت کنیم کما اینکه حدود 2 ماه که مدیریت را از جم گرفتند چنین وضعیتی ایجاد شد و از این بابت جم میلیون ها دلار زیان می دید.
تعویض لوله های GRP: بنده از 20 مهر ماه سال 1394 به عنوان مدیر عامل پتروشیمی جم شروع بکار نمودم در سال 94 خط GRP ما را آزار می داد و منجر به توقف تولید کل واحد های پائین دست الفین می شد از رئیس واحد خدمات فنی خواستم طی جدولی اعلام نمایند خطوط GRP از زمان راه اندازی تا کنون چند بار نشتی داده یا شکسته اند و منجر به توقف واحد ها شده اند بعد از مدتی جدول با جزئیات برای بنده ارسال شد و متوجه شدم خسارت هایی که از این بابت وارد می شود بسیار سنگین است و تا پایان سال 97 حدود هزار و پانصد میلیارد تومان از این بابت خسارت و عدم النفع ایجاد شده بود. در حالی که کل هزینه جابجایی خطوط GRP حدود 45 میلیارد تومان برآورد شد. فروردین سال 95 به اتفاق آقای آتش زمزم که تازه به عنوان مدیر عامل جم صنعتکاران منصوب شده بود از مسیر خط GRP بازدید کردیم و از ایشان خواستم بررسی کنند که می توانند پروژه را انجام دهند یا نه که ایشان هم پس از چند روز فرمودند می توانند اما واحد خدمات فنی موافق نبودند بخش مهندسی کار به جم صنعتکاران محول شود و دلایل متعددی برای مخالفت خود داشتند بهر حال پروژه به خدمات فنی محول شد تا طی تشریفات مناقصه پیمانکار بخش مهندسی را انتخاب کنند این موضوع به دلایل مختلف طولانی شد و متاسفانه تا ابتدای سال 96 پروژه عملیاتی نشد البته بخش مهندسی شروع شده بود. مجدد فروردین سال 96 به اتفاق آقای آتش زمزم و مهندس جعفری فر و مدیران دیگر از مسیر خط بازدید نمودیم و با توجه به اینکه خط GRP ما را کلافه کرده بود و خسارت های سنگینی وارد می نمود دیگر تاخیر را جایز ندانستم و به آقای آتش زمزم گفتم ظرف 15 روز خاکبرداری را طبق نقشه شرکت مشاور و تحت نظر واحد خدمات فنی آغاز نمایند که این کار از اول اردیبهشت سال 96 آغاز گردید.
ادامه دارد.
نقش و اهميت نظارت و اصلاح ساختار در سالم سازي و توسعه پايدار كشور
واحد ,پروژه ,شرکت ,سال ,جم ,ها ,این پروژه ,پتروشیمی جم ,می شد ,خط اتان ,در واحد ,افزایش ظرفیت واحدهای ,موانع افزایش ظرفیت
درباره این سایت